معاون وزیر بهداشت امروز از واقعیتی تکان‌دهنده پرده برداشت. واقعیتی که می‌توان به آن یا به عنوان زنگ خطری جدی نگریست یا فرصتی برای تحول.
علیرضا رئیسی؛ معاون بهداشت وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی امروز یکشنبه در نشست خبری اولین رویداد ملی نفس با اشاره به وضعیت سالمندی جمعیت کشور، گفت: با ادامه روند کنونی، در سال ۱۴۸۰ جمعیت ایران ۴۲ میلیون نفر می‌شود که از هر چهار نفرشان دو نفر سالمند است.
او با بیان اینکه در طول یک سال در کشور، حدود ۴۵۰ هزار مرگ داریم، گفت: در حال حاضر تعداد تولد در کشور سالانه یک میلیون است و با حساب تعداد مرگ، در حقیقت سالانه ۵۵۰ هزار نفر به جمعیت کشور اضافه می شود.
او با بیان اینکه حدودا ۱۷ سال دیگر از هر سه ایرانی یک نفر سالمند است، گفت: با وضعیت کنونی و سالمندی جمعیت، سالمندی میزان مرگ و میر را افزایش میدهد و میزان تولد پایین می آید و میزان تولد و مرگ مساوی می‌شود و رشد جمعیت به صفر می رسد و بعد از آن میزان مرگ به تولد پیشی می گیرد.
معاون وزیر بهداشت با اشاره به وضعیت کشورهای همسایه گفت : زمانی که کشور ما ۴۲ میلیون نفر هستیم، برخی کشورهای همسایه ۵۵۰ میلیون و ۳۵۰ میلیون نفر هستند و با این اعداد، عمق فاجعه را باید درک کنیم.
او افزود: سالمندی اتفاقی است که برای کشور ژاپن افتاده و سالانه ۵۰۰ مدرسه در ژاپن تعطیل می‌شود.
به گفته رییسی، ما تنها کشوری در دنیا هستیم که این اتفاق فقط ظرف ۱۰ سال افتاده و از ۶ فرزند به ۱ فرزند رسیدیم و یکی از معضلات آینده کشور موضوع سالمندی است.
او ادامه داد : اگر همین‌گونه پیش برویم، ۱۰۰ سال دیگر کشوری به اسم ایران وجود ندارد، مساله جدی است و باید آن را جدی گرفت.
رئیسی تاکید کرد: مهمترین عامل نجات جمعیت کشور این است که همه مسئولین باید به این موضوع اعتقاد جدی داشته باشند و نسبت به این موضوع تعهد عملی داشته باشند.
او، تبین موضوع، تغییر نگرش مسئولین، اقدامات عملی را از جمله راهکارهای کمک به افزایش جمعیت همگان عنوان کرد و گفت : هر برنامه ای در کشور باید پیوست جوانی جمعیت داشته باشد.
حال سالمندان خوب نیست!
رشد جمعیت سالمندان بدون درآمد و بیمه خدمات اجتماعی، زنگ خطر اقتصاد دوران سالمندی را به صدا درآورده است. نقص‌ها و ضعف‌های نظام تامین اجتماعی در ایران باعث شده است که طبق آمار غیررسمی بیش از۵۰ درصد سالمندان نتوانند از بیمه‌های تکمیلی استفاده کنند. همچنین حدود۳۰ درصد آنها بیکارند و یا کار آزاد داشته و از دریافت حقوق بازنشستگی نیز محروم هستند. امروز بسیاری از سالمندان به‌غیراز یارانه برای تعیین حداقل معیشت زندگی خود هیچ درآمدی ندارند. آمارها می‌گویند نزدیک به ۷۰ درصد سالمندان بیمه تکمیلی ندارند و حتی ۲۰ درصد آنها از بیمه پایه هم محرومند و این تازه آغاز ماجراست!
آیا شرکت‌های بیمه برای فردا آماده هستند؟
آنچه رئیسی از آن صحبت کرد رخدادی قابل تامل است، رخداد جمعیتی که به دنبال خود کاهش نیروی کار، کاهش رشد اقتصادی و کاهش درآمد سرانه ملی را به همراه خواهد داشت و از سمت دیگر به‌دلیل نیاز به افزایش بودجه های بهداشتی و حمایتی برای این سالمندان، اقتصاد کشور به میزان قابل توجهی تحت تأثیر این امر قرار خواهد گرفت.
با این اوصاف، روند کاهش نیروی مولد و افزایش متوسط سنوات طول عمر بعد از بازنشستگی باعث عدم تعادل در ورودی صندوق های بازنشستگی و تحمیل هزینه بسیاری به صندوق ها خواهد شد.
در این میان نقش و کارکرد بیمه‌های عمر بیشتر از هر موضوع دیگری از امروز اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند. در واقع شرکت‌های بیمه به خصوص شرکت‌هایی که در رشته بیمه های عمر، سرمایه گذاری فعالیت می‌کنند باید جای خود را پیدا کنند و درحال حاضر فرصت مناسبی برای بیمه گران کنند. کما این که در این میان استفاده از فرصت و تجربه کشورهای دیگر می‌تواند کارساز باشد. از منظر آینده نگری، شرکت های بیمه داخلی می‌توانند با استفاده از تجارب و راهکارهای بیمه گران سایر کشورهای سالمند دنیا مانند، ژاپن، ایتالیا، پرتغال و آلمان گام های بلندتری در مدیریت ریسک های پیش روی خود بردارند.
امروز شرکت های بیمه جهانی سیاست های متنوعی را برای بهبود روند افزایش رشد جمعیت سالمندی در پیش گرفته اند. کارشناسان جهانی یکی از راه های مهم مدیریت سالمندی را ارائه محصولات مختلف مانند بیمه های عمر، بیمه های بازنشستگی، بیمه های مستمری، بیمه های کوتاه مدت و پوشش های درمانی ویژه برای بیماری های خاص از سوی بیمه‌گران می دانند.
به عنوان مثال شرکت های بیمه ژاپنی به طراحی پوشش های بیمه ای متنوعی برای زنان باردار پرداخته اند تا به روند فرزندآوری کمک کنند.
یکی از راهکارهای بیمه گران کشورهای پیشرو ، بیمه مراقبتی طولانی مدت است به این معنی که افراد همانطور که در سن کار برای حقوق بازنشستگی و خدمات بیمه پایه و تکمیلی هزینه‌ای از حقوق خود می پردازند، هزینه‌ای هم برای بیمه مراقبت که ممکن است در سالمندی به آن نیازمند شوند پرداخت می‌کنند.
از آنجایی که حفظ سلامت بیمه شدگان تاثیر بسزایی در بهبود سودآوری شرکت های بیمه دارد، ارائه مستمر برنامه‌های سلامت و تندرستی در سیاست‌های برنامه‌ای شرکت های بیمه ای جای گرفته است.
