سواد بیمه‌ای چقدر از سوی نهادهای بالادستی مورد توجه قرار گرفته است؟ / وقتی اعتماد نباشد، هیچ چیز نیست

امروز استفاده شهروندان از خدمات آنلاین بیمه‌ای، ارتباط مستقیم به نگاه آن‏ها ‏‏‏به خود شرکت‌های بیمه دارد. بخشی از این نگاه از یک نوع بی‌اعتمادی نشئت می‌گیرد که البته به دلایل متعدد از جمله دولتی‌بودن عمده فعالیت‌های اقتصادی در ایران و شرایط بی‌ثبات بازارهای مختلف مربوط است که باعث شده آینده، بیش از قبل غیرقابل پیش‌بینی باشد و شهروندان در برنامه‌ریزی ناتوان‌تر شوند؛ وجهی که در مورد بیمه‌ها بسیار اهمیت دارد چون اگر اعضای جامعه نتوانند برای بلندمدت خود برنامه‌ریزی کنند، عملا از بیمه‌ها نیز فاصله خواهند گرفت.

به عقیده کارشناسان علوم اجتماعی اشخاص حقوقی برای داشتن بهترین مراوده و ارتباط با جامعه هدفشان راهی ندارند جز اینکه قابل پیش‌بینی باشند. به بیان دیگر باید چگونگی مکانیزم تصمیم‌گیری‌ها روشن باشد به گونه‌ای که مشتری در هنگام نیاز، از چرایی تمامی برنامه‌های اجراشده آگاهی داشته‌باشد. اینکه مشتری در مقابل هر نوع رفتار و واکنش از سوی نهاد یا شرکت، متاثر از چه برخوردها یا بازخوردهایی است بر اعتماد دوجانبه اضافه می‌کند.

برای اعتماد، سه وجه شفافیت، قواعد و قابل‌پیش‌بینی بودن را باید در نظر داشت. نهادها اگر به دنبال افزایش اعتبار و مقبولیت در حوزه فعالیت خود هستند بدون شک باید تمامی اضلاع مثلث اعتماد را کنار هم قرار دهند چون شهروندان به تمام این موضوعات واکنش نشان می‌دهند و اهمیت دارد که شرکت‌ها دقیقا نسبت به این وجوه چه شرایط دارند.

در این میان موضوع بعدی به میزان آگاهی شهروندان و سواد بیمه‌ای نسبت به خدمات بیمه‌ای و اساسا اهمیت بیمه در زندگی افراد جامعه بستگی دارد. ضریب نفوذ پایین بیمه باعث شده استفاده از این نهادها به عنوان موضوعی حیاتی در بسیاری از خانواده‌ها جا نیفتاده باشد. مدارس و نهادهایی که مسئولیت فرهنگ‏‌سازی جامعه را به عهده دارند هم در این دورماندگی مردم از سازمان‌های بیمه دخیل هستند. این چرخه ادامه دارد و فرزندانی که اهمیت بیمه به آن‏ها ‏‏‏تعلیم داده نشده به مشاغلی مشغول می‌شوند که از خدمات بیمه‌ای آن بی‌خبر هستند. بسیاری ازافراد جامعه حتی افراد تحصیل‌کرده نیز تنها ارتباطی که با بیمه دارند بابت بیمه‌های سلامت و خودرو و آتش‌سوزی است.

درحالی‏که بیمه‌‌ها خدمات بسیاری برای مشاغل مختلف ارائه می‌دهند که این افراد بی‌خبر هستند. پس سواد بیمه‌ای علاوه بر اینکه می‌تواند بیمه را به عنوان مفهومی برای همه اقشار جامعه نه تنها اقشار مرفه جا بیندازد، قادر است نوع نگاه افراد نسبت به این سازمان‌ها را هم عوض کند. موضوعی که در برنامه‌های کلان هیچ یک از سازمان‌ها و نهادهای بالادستی جایی برای آن نیست!