این روزها طیف وسیعی از شرکتهای بیمه بر پایه یک واژه تازه حرکت میکنند. نوآوری در بیمه! واژهای نوظهور که در تبیین خدمات و محصولات شرکتهای بیمه امروزی نقش بسیاری دارد و ابعاد و جوانب بسیاری را شامل میشود. اما آیا بیمهگران به اصول و راهکاری صحیح برای ایجاد نوآوری در سازمان توجه دارند؟
رسیدن به اهداف نوآوری بلندمدت مسئلهای ورای ارتقا و بهبود قابلیتها و تجهیزات فناورانه سازمانهاست. شرکتهای بیمه باید مدلهای عملیاتی و اجرایی، نیازهای استعدادی و انسانی و رویکردهای بازار را بازنمایی کنند تا بتوانند بیشتر مشتریمحور باشند و همگام با استارتاپها و اینشورتکهای روز پیش بروند و در کنار تهدیدهای بالقوهای که از خارج صنعت بیمه آنها را به چالش میکشاند، وارد فضای رقابتی سالمی با رقبای قدیمی خود شوند.
شرکتهای بیمه میتوانند رویههای استاندارد عملیاتی خود را ارتقا بدهند تا به مشتریهایی که دنبال روشهای خودهدایتشونده هستند خدمترسانی کنند. به این منظور مدلهای عملیاتی ممکن است به اصلاحاتی پایدار نیاز داشته باشند تا تعامل منعطفتری بین شرکت و مشتریها تعریف شود. مدلهای اجرایی قدیمی تا حد زیادی به دلیل محدودیتهای فکری مردم یا روشهای سنتی علمیاتی و فناوریهای قدیمی بعضاً دچار دوگانگی و گرههای عملیاتی هستند.
به عقیده کارشناسان شرکتهای بیمه در به کارگیری نوآوری روز باید جدی باشند. درواقع ورای آنچه که ما امروز از نوآوری به عنوان استفاده از فناوری در روشهای اجرایی میشناسیم یک شرکت بیمه باید ابتدا جسارت استفاده از نوآوری را داشته باشد و بعد اقدام به تهیه لوازم و امکانات آن کند.
عصاف واند؛ مدیر شرکت بیمه هیپو میگوید: «اگر دنبال نوآوری هستی باید در آن راسخ باشی. نمیشود خودت را نوآور بخوانی و آن وقت فقط انگشت پایت را به آب اقیانوس بیکرانش بزنی و دوباره برگردی عقب. باید بدون ترس شیرجه بزنی و خودت را در آن غرق کنی.»
نوآوری باید قسمتی از هر کار و روند اجرایی شرکتهای بیمه باشد. باید هر کار آنها با نوآوری آمیخته باشد نه فقط اینکه در هزینه کردن و سرمایهگذاری یا خرید فناوریهای روز دست به نوآوری بزنند. نوآوری باید فرهنگ سازمان باشد نه هدف آن!