مراسم تقدیر از شرکت‌کنندگان نمایشگاه الکامپ ۱۴۰۲ در طبقه هفدهم برج بیمه بلند بیمه مرکزی یک میهمان خاص داشت. در صدر جمع مدیران عامل شرکتهای بیمه‌ای که برای حضور در نمایشگاه الکامپ و ارائه محصول و خدمات تازه شایسته تقدیر شده بودند، مدیری نشسته بود که اولین صحبت‌های سخنران جمع – علی بنیادی- به تشکر و سپاس از حضور او گذشت. هادی اویارحسین؛ مدیر عامل شرکت بیمه پارسیان که چند ساعتی پیش از شروع مراسم خبر استعفای او در صدر اخبار رسانه های بیمه ای قرار داشت.
هادی اویارحسین در حالی در جمع مدیران ارشد صنعت بیمه حاضر شد که هیئت مدیره بیمه پارسیان استعفای او را با احترام پذیرفته بود ولی او با همه این اوصاف ترجیح داد بر خلاف سایر مدیران مستعفی که در این لحظات به دور از فضای رسانه‌ای و انظار عمومی سر می‌کنند در جمع اهالی صنعت بیمه حاضر شود و بعد از مدتها دیداری تازه کند.
تصمیم هادی اویارحسین در واگذاری مدیریت عامل شرکت بیمه پارسیان را به نگرش خاص او می توان نسبت داد. او که مدتها به سبب بیماری نتوانسته بود آن چنان که خود انتظار داشت سکان هدایت بیمه پارسیان را به دست بگیرد – هر چند که دورادور در دوران درمان نیز همه امور شرکت را دنبال می‌کرد- در اقدامی عجیب تصمیم گرفت عرصه را برای مدیران جوان تازه نفس خالی کند، رویکردی که شاید فقط از برخی کهنه بازیگران عرصه بیمه توقع می رود!
حضور اویارحسین یک روز بعد از استعفا در میان مدیران ارشد بیمه و شرکتهای فناوربیمه پیام خاصی داشت. این که هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است فقط مرد باسابقه بیمه‌ای‌ها می‌خواهد عرصه هدایت شرکتش را به دیگری بدهد و گرنه داستان پارسیان و درخشش آن در روزگار اوج اویارحسین تمامی ندارد.
وفاداری در عین تدبیر
آنچه در مدیریت هادی اویارحسین بیش از هر موضوع دیگری قابل تامل می‌نماید عمر طولانی مدیریتی او است که اگر مرد آرام بیمه تصمیمش را نگرفته بود می‌توانست تا مدتها نیز با اصرار و رغبت سهامداران و هیات مدیره شرکت ادامه داشته باشد. شاید از نگاه منتقدان ادامه مسیر مدیریت در بیمه پارسیان در یکی دو سال گذشته با وجود کسالت‌ها و … لزومی نداشت اما باید به این نکته باور داشت که آنچه پارسیان را امروز به یکی از ارکان صنعت بیمه و شرکتهای تاثیرگذار تبدیل کرده ثبات مدیریتی و استمرار مدیریت اویارحسین در پیشبرد برنامه‌ها و استراتژی‌های بلند مدت است.
اگر امروز به رزومه تک‌تک مدیران ارشد بیمه کشور رجوع کنیم، فهرستی بلندبالا از چرخش آنها در چندین سازمان را می‌بینیم؛ امری که این انگاره را به ذهن می‌آورد که دایره منابع انسانی متخصص و اهل فن بیمه در لایه مدیریت ارشد به فهرستی خاص محدود می شود و مدیران به صرف رسیدن به پرتفویی خاص و ساختن رزومه هرازگاهی صندلی خود را از ساختمانی به ساختمانی دیگر تغییر می دهند.
در صنعت بیمه که به نقل معروف عمر مدیریت مدیران بعضا از عمر فروش یک بیمه‌نامه هم کمتر است ماندگاری 12 ساله در جایگاه مدیرعامل و رشد صعودی سالانه را باید نقطه درخشانی در کارنامه اویارحسین یاد کرد.
اویارحسین که سال گذشته در مراسم روز بیمه به عنوان پیشکسوت نمونه صنعت بیمه معرفی شده بود و مدتها ریاست شورای فنی سندیکای بیمه‌گران را به عهده داشته این روزها شایسته تقدیر و یک خداحافظی در خور است. چنان که در مراسم خاص بیمه مرکزی نیز همگان با دیدن او سر ذوق آمدند و با آرزوی سلامتی برای مرد کهنه‌کار بیمه تصمیم بزرگ او را تحسین کردند. تصمیمی که نیاز است امروز برخی مدیران بیمه با عمر طولانی مدیریتی خود نیز به آن فکر کنند. رسیدن به نقطه‌ای که سپردن امور به نیرویی جوان در اصرار به ماندن و نشستن روی صندلی نشان از بلوغی خاص دارد.
