مالیات یکی از منابع مهم درآمدزای دولتهاست که در دنیای امروزی نقشی انکارناپدیر در توزیع ثروت عمومی به عهده دارد و کارکردی مهم در تأمین هزینهها؛ اما در این میان به سبب رشد و توسعه کسب و کارهای نوین در روزگار امروزی و نیاز به حمایت از سوی دولت برای رشد و تسهیل فعالیتهای اقتصادی، بعضاً دولتمردان برای خلق ثروت بیشتر با برداشتن موانع، راه را برای تولیدکنندگان کالا و عرضهکنندگان خدمات تسهیل میکنند و با توجه به همین رویکرد بود که معافیت مالیاتی امروز به کمک صنعت بیمه کشور آمده است.
طبق ماده 136 قانون مالیاتهای مستقیم سازمان امور مالیاتی کشور «وجوه پرداختی بابت بیمه عمر از طرف مؤسسات بیمه که بهموجب قراردادهای منعقده بیمه عاید ذینفع میشود از معافیت مالیاتی برخوردارند.»
همین رویکرد به ظاهر ساده میتواند یکی از مهمترین اقدامات در جهت رشد و توسعه بیمههای عمر تلقی شود. به خصوص در جامعهای که ضریب نفوذ بیمه در آن بیشتر از عدد 2.5 را به خود ندیده است و بعضاً این رقم به سبب اقتصاد تورمزده کشور هر روز پایینتر نیز میآید. در جامعهای که نهایت خرید بیمه از سوی مردم در بیمه اجباری شخص ثالث خلاصه میشود، تبیین قوانینی تسهیلگر نظیر معافیت مالیاتی از حق بیمههای زندگی میتواند رویکردی قابل ملاحظه برای افزایش رغبت عمومی به بازار بیمه تلقی شود.
در واقع آنچه از این قانون بر میآید تأکید دولت بر تساوی رفتار در بحث پساندازهاست. تساوی به این جهت که اگر قرار بود سرمایههای روانهشده به بازار بورس و بانک نیز از معافیت مالیاتی برخوردار باشند، آیا آن وقت میشد به سرریز سرمایههای مردم به بازار بیمههای عمر و سرمایه گذاری امید داشت؟ در واقع دولت با تبیین معافیت مالیاتی برای بیمههای عمر سعی کرد به نحوی توازن و تعادل را در ورود سرمایهها به مهمترین ارکان اقتصاد کشور برقرار کند.
با توجه به پیچیدگیهای فروش انواع بیمه در ایران به خصوص بیمههای عمر که در مقایسه با بیمه تأمین اجتماعی و سایر زمینهها همیشه با سختی و مقاومت روبهرو هستند، معافیت مالیاتی بیمه عمر میتواند مزیت رقابتی بیمه نسبت به دیگر فرصتهای سرمایهگذاری محسوب شود و تأثیر مثبتی بر توسعه پوشش بیمههای زندگی داشته باشد.
در واقع هدف اصلی از معافیت مالیاتی بیمه عمر در نظام مالیاتی کشور تبدیل بیمه زندگی به محلی امن برای سرمایه و فعالیت آن به شکل صندوقهای مالی ایمن است که هر چه میگذرد سود بیشتری نصیب مشتری میکند. خواه این مشتری بیمهگزاری حقیقی باشد که به امید اندک امنیت خاطری در آینده بیمه عمر را انتخاب کرده است؛ چه بیمهگزاری حقوقی که با شمار کارکنان خود هم به دنبال راهی امن برای ارائه خدمات به کارمندان با کمترین حاشیه مالیاتی است و هم مسیری در جهت ایجاد آسودگی و اعتمادسازی برای سازمان.