چهارمین جشنواره نهال فین‌تک امسال نیز چنان سال‌های دیگر جدا از تقدیر از تاثیرگذاران صنعت فین‌تک ایران تبر طلایی را هم در برنامه خود داشت، منتخبی متفاوت از همه آنهایی که برای فین‌تک دغدغه دارند. انتخاب رویکردی که در یک سال گذشته به ریشه نهال نوپای فین‌تک آسیب زده باشد و امسال این تبر طلایی نه به فرد خاصی تقدیم شد و نه خدمات خاصی که مانعی بر سر راه کسب و کارهای نوپا باشد. امسال تبر طلایی به یک نگرش خاص رسید. بدبینی به نوآوری و فناوری!
متن بیانیه جشنواره نهال فین‌تک را در ادامه با هم میخوانیم:
«در ویکی‌پدیا آمده: بدبینی یا پِسیمیسم (pessimism) نگرشی است که در آن روند امور رو به تباهی است و آرزوهای آدمی برآورده نمی‌شود. بر پایه این نگرش، پلیدی‌ها و سختی‌های زندگی بر خوبی‌ها و خوشی‌های آن سنگینی می‌کنند. قضاوت‌های ارزشی ممکن است به‌طور چشمگیری در میان افرادِ متفاوت فرق کنند. یک نمونهٔ رایجِ این پدیده، همان پرسش «نیمه پر یا خالی لیوان» است. در چنین موقعیتی، تصور اینکه آن چیز خوب یا بد است، می‌تواند به‌ترتیب خوش‌بینی یا بدبینی نامیده شود.
به گفته ویکی‌پدیا، تفکر بدبینانه در طول تاریخ بر تمام شیوه‌های تفکر تأثیر گذاشته‌است.
جایزه تبر طلایی سال ۱۴۰۲ گزینه‌های زیادی داشت، اسم تبر که می‌آمد، آه از نهاد نهال‌ها برمی‌آمد اما تبر امسال متعلق به شخص، سازمان، ارگان یا هر چیزی شبیه این‌ها نیست.
تبر طلایی امسال متعلق به یک نگرش است. همان نگرشی که بر زندگی، کسبوکارها و آینده ما سایه انداخته است. همان نگرشی که دروازه های ارتباط با دنیا را بسته و دریچه های مهاجرت از وطن پر رونق کرده است. همان نگرشی که محیط ناسالم و رقابت‌های ناسالم‌تر ایجاد کرده است. همان نگرشی که روی گلوی کسب‌وکارهای بخش خصوصی فشار می‌شود و یکی‌یکی نابودشان می‌کند. همان تبر کندی که ما را با درد خرد می‌کند و ریشه ما را از خاک درمی‌آورد… بدبینی به نوآوری!
در مقابل این نگرش، خوش‌بینی که به معنای امید داشتن به آینده، کسب انرژی مثبت، افزایش انگیزه و سپس انجام کارهای برنامه‌ریزی‌شده برای دستیابی به خواسته‌ها و آرزوهاست. در شرایط فعلی نه خوش‌بینی به کار می‌آید، نه بدبینی.
ما این امید داشتن را هم توصیه نمی‌کنیم. مهم این است که به واقعیت توجه کنیم، چشم‌مان را به روی تمامی واقعیت بگشاییم. آنچه پدیدار می‌شود نقشی سایه‌روشن از تاریکی و نور است.
کسب‌وکارهای نوآور واقعیتی انکار‌ناپذیر هستند و «بدبینی به نوآوری و تکنولوژی» زخم این تبر بر تن آنهاست. واقع‌بین باشیم؛ با واقع‌بینی، این آخرین نهال‌های سبز، سر پا می‌مانند…»
